اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش علائم افسردگی کارکنان مرد نظامی مبتلا به دیابت نوع2

مقدمه: دیابت یک بیماری شایع و پیشرونده می‌باشد. افراد مبتلا در طی درمان و متعاقب آن اختلالات جسمی و عاطفی متعددی را تجربه می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی کارکنان نظامی مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و با دو گروه آزمایش و گروه کنترل انجام شد. 60 نفر بیمار مبتلا به بیماری دیابت نوع 2 مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی با استفاده از مقیاس افسردگی DASS-21 و مصاحبه ساختار یافته (DSM-IV-TR) مورد ارزیابی قرار گرفتند. از بین شرکت کنندگانی که نمرات افسردگی آنان در این آزمون بالاتر از نقطه برش متوسط (14 و به بالا) بود، 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و گروه کنترل (15 نفر یا گروه در لیست انتظار درمان) تقسیم شدند. تعداد 8 جلسه مداخله پذیرش و تعهد درمانی (2 جلسه انفرادی و 6 جلسه به صورت گروهی) برای شرکت کنندگان در گروه آزمایش ارائه شد و جهت گروه کنترل در حین تحقیق هیچ گونه مداخله درمانی انجام نشد. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر با استفاده از نرم افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات شرکت کنندگان گروه آزمایش در طی 8 جلسه مداخله و پیگیری 3 ماهه، کاهش معنی داری نسبت گروه کنترل داشتند (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان پذیرش و تعهد می تواند در کاهش شدت علائم افسردگی کارکنان مرد نظامی مبتلا به دیابت نوع 2 مؤثر باشد.